W czasie gdy bitwa pod Falaise miała się dopiero rozpocząć, kilka amerykańskich jednostek zdołało przeprowadzić imponujące wypady pancerne w kierunku wschodnim. Bradley, z niewyjaśnionych przyczyn, postanowił wstrzymać manewr okrążający kiedy 3. Armia podchodziła pod Argentan. Nie chcąc pozostać biernym, Patton zwrócił swą armię na wschód aby zastosować swoją ulubioną taktykę głębokich rajdów na tyły wroga. Oprócz blokowania wrogich ruchów zaopatrzeniowych, ten manewr miał za zadanie zapobiec niemieckim próbom reorganizacji frontu wzdłuż Sekwany.
Grupy uderzeniowe Pattona wyglądały następująco:
- Na północy, 15. Korpus (5. Dywizja Pancerna i 79. Dywizja Piechoty) miał przemieszczać się w kierunku Dreux i Sekwany;
- W środku, 20. Korpus (7. Dywizja Pancerna i 5. Dywizja Piechoty) skierował się w stronę Chartres i rzeki Eure;
- Na południu, 12. Korpus (4. Dywizja Pancerna i 35. Dywizja Piechoty) miał nacierać w kierunku Orleanu i Loary.
Natarcie Pattona szybko przybrało formę niepowstrzymanego wyścigu czołgów, niszczącego każdy napotkany opór.
Na lewej flance 5. Dywizja Pancerna deptała Niemcom po piętach kierując się najpierw na wschód, a następnie skręcając na północ. Ich marsz w stronę Louviers został spowolniony przez zasadzki urządzane przez niemieckie oddziały ubezpieczające. Lepiej powodziło się 79. DP „Lorraine Cross”, która wyzwoliła Mantes 19 Sierpnia i przekroczyła Sekwanę po uszkodzonym moście. Z powodu braku niemieckiego oporu to własnie tym dwóm dywizjom udało się utworzyć pierwsze przyczółki na Sekwanie w drodze do Paryża.
W środku 20. Korpus już 17 Sierpnia dotarł do Chartres pokonując dziennie dziesiątki kilometrów. 21 Sierpnia 7. Dywizja Pancerna przebywszy 50 kilometrów dotarła do Sekwany w pobliżu Melun. Podążająca za nią 5. DP skierowała się w stronę rzeki Essonne. Dotarłszy tam, 20. Korpus został zatrzymany przez silną obronę niemiecką na obu rzekach. 7. Dywizja Pancerna przypuściła trzy ataki, które napotkały silny ogień i Amerykanie musieli wycofać się do Melun; marsz 5. DP został znacznie spowolniony. Dopiero generalny odwrót sił niemieckich pozwolił 20. Korpusowi na ponowne dołączenie do wyścigu za Niemcami.
Na południu 12. Korpus kierował sie na Châteaudun i 17 Sierpnia dotarł do Orleanu. Ponieważ linia Sekwany była już opanowana przez 20. Korpus, 12. ruszył na wschód doliną Loary, a następnie skręcił na północ. 21 Sierpnia, kiedy bitwa w kotle Falaise dogorywała, 4. Dywizja Pancerna wyzwoliła miasto Sens i utworzyła przyczółek na rzece Yonne.
Z początkiem września natarcie Pattona wyhamowało z powodu rozciągnięcia linii zaopatrzeniowych oraz obaw Bradley’a przed nadmiernym odsłonięciem flank. Niemniej czołgi 3. Armii do 26 Sierpnia zajęły Troyes i przekroczyły Marnę, a 31 Sierpnia dotarły aż pod Verdun…
